หลานม่า

9 สิงหาคม 2561 : ครบรอบ 11 ปี อาม่าจากไปทิ้งไว้ซึ่งความดี จากเมื่อ 9 สค 2550 – 9 สค 2561 : อาม่าได้จากโลกนี้ไป ไปสู่ภพภูมิใหม่ ทิ้งความดีไว้ให้ลูกหลานได้เจริญรอยตาม ผมยังจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้เป็นอย่างดี และเป็นช่วงแรกๆ ที่เริ่มปฏิบัติธรรม เพื่อส่งผลบุญที่เกิดจากการปฏิบัติภาวนา อุทิศแด่อาม่า ทุกวันนี้ หลังสวดมนต์ ภาวนาในทุกๆวัน ก็จะระลึกถึงอาม่าและแผ่ส่วนบุญกุศลให้ท่านเสมอๆ เป็นการตอบแทนบุญคุณที่ท่านเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็กๆ…

10 ปี ที่อาม่าจากไป แต่ทิ้งไว้ซึ่ง “ความดี” ให้กับลูกหลาน 10years-ama-neverbeen-from-our-heart. สำหรับบุคคลที่อยู่ในใจ ของครอบครัวเราตลอดระยะเวลาที่สิบปี ที่ผ่านมา คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก “อาม่า” นั่นเอง ผมยังจำวันที่อาม่าจากไปได้เป็นอย่างดี (8 สิงหาคม 2550) ถึงแม้จะไม่ได้อยู่ด้วยในวันนั้นก็ตาม แต่ด้วยความดีที่อาม่าทำมาตลอดชีวิต คิดดี พูดดี ทำดี ย่อมทำให้จุติจิตใหม่ของอาม่า ไปสู่ภพภูมิที่ดี : ) วันนี้ พวกเราตั้งใจมาทำบุญ เลี้ยงพระ ถวายสังฆทาน…

วันนี้ ผมได้ดูหนังที่ตัวเองซื้อไว้นานมาแล้วครับ ด้วยความที่ผมอยู่กับอาม่ามาแต่เด็กๆ ไปไหนท่านจะพาไปด้วย และได้เห็นหนังเรื่องนี้ ก็เลยไม่พลาดที่จะซื้อเก็บไว้ครับ วันนี้เลยได้มีโอกาสมาเปิดดู ดูไปแล้วก็คิดถึงอาม่ามากกว่าเดิมอีกครับ เหอๆๆๆ ยังจำตอนเด็กๆ ได้ดีเลย อาม่าจะพาไปเที่ยวตลาดด้วยทุกๆ เช้า พาไปกินโจ๊ก บ้าง โอวัลตินใส่ไข่บ้าง นั่งกินกับอาม่า สองคน แล้วก็ไปเดินซื้อของ ผมจะช่วยอาม่าถือของ อันไหนที่เราพอไหว ก็จะช่วยแกครับ พอกลับถึงบ้านก็ จะช่วยแกเก็บของ อาม่าดีกับผมมากกๆ ณ วันนี้อาม่าได้จากผมไป 5 ปีกว่าแล้ว ยังคงคิดถึงอาม่าเสมอๆ…

“ถึงเวลาจะต้องพลากจากลูกหลาน นานแสนนานตราบชั่วฟ้าดินสลาย” เช้าตรู่วันที่ 9 สิงหาคม 2550 เสียงหม๋าม้าโทรมาบอกว่าให้รีบกลับบ้านด่วน!! เพราะ หมอบอกว่าอาม่า อยู่ไมถึงวันนี้แน่ๆ ผมรีบโทรซื้อตั๋วเครื่องบินรอบบ่ายโมง แล้วก็เก็บข้าวของที่สำคัญๆ กับบรรยากาศรอบตัวที่ ความหนาวเริ่มจับที่ตัวแล้วก็สั่นๆ  ซึ่งไม่เคยรู้สึกมาก่อน ในใจก็อธิษฐานให้อาม่า รอผมก่อน แต่ด้วยเวลาที่กำหนดไว้ แม่โทรมาอีกครั้ง ว่าอาม่าสิ้นแล้ว….. ตอนนั้นสติผม กระเจิงหนีไปไกล แสนไกล คนที่ผมนับถือเหมือนเป็นแม่ คนที่สอง ได้จากไปแล้ว แม่บอกว่าให้ตั้งสติไว้แล้วก็รีบเก็บของเตรียมตัว กลับซะ เราก็นั่งทำใจอยู่นาน.. แล้วก็ออกไปทำบุญที่วัดให้อาม่าก่อนกลับ…

จนถึงวันนี้ เวลา 1 ปี 9 เดือนแล้ว ที่อาม่าได้จากผมไป ทุกครั้งที่ฝันเห็นอาม่าในฝัน จะแอบยิ้มในใจตอนตื่นทุกครั้ง เป็นเพราะผูกพันธ์ กับอาม่ามากๆๆๆ ตอนเด็กๆ ผมเคยมีความคิดที่ว่า ถ้าสักวันอาม่าเสียไปจริงๆ เราจะเป็นอย่างไร ผมได้แต่นั่งคิดแล้วก็ร้องไห้ คนเดียวและยังหาคำตอบไม่ได้ จนเมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 2550 ความเป็นจริงทำให้ผมต้องยอมรับ ในสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ อาม่าจากพวกเราไปตอน ช่วงเช้ามืด …. ทุกคนในครอบครัว ต้องยอมรับความเป็นจริงที่เกิดขึ้น แล้วก็ต้องใช้เวลาในการปรับตัวในการสูญเสียครั้งนี้ ส่วนผมเองคงบรรยายไม่ถูกว่าเสียใจมากเท่าไร …