นานแล้วครับที่ไม่ได้ฝันเห็นอาม่า เมื่อคืนโชคดีมากๆ ที่ฝันเจอท่าน แล้วได้เข้าไปกอดท่านอยู่สักพัก แม้ว่ามันเป็นเพียงความคิดที่่เกิดตอนนอน (ฝัน) ก็ทำให้ผมสุขใจ จนอมยิ้ม ตอนตื่นนอน ได้อย่างมากมาย เป็นเพราะด้วยความผูกพันธ์ กับท่านมา ตั้งแต่เกิดจนถึงอายุ 20 กว่าๆ
ยังจำได้ว่าตอนเด็กๆ จะตื่นไปเดินตลาดกับแกทุกๆเช้า ถึงแม้ต้องฝืนตื่นนอนมากเท่าไร ก็ต้องตื่นไป ฮ่าๆๆ ทุกวันนี้เลยแอบดีใจอยู่ว่า ได้ดูแลท่านตอนท่าน อายุมากขึ้น ไปช่วยท่านซื้อกับข้าวตอนเช้าๆ ไปกินข้าวเช้ากับแก เดินตามก้นอาม่า จนหลายๆคนมองว่าเป็นลูกชายคนสุดท้อง ของอาม่า จนถึงวันที่อาม่าเสียไป สิ่งที่ท่านให้มาตอนแกเสียคือ ได้ทำให้ผมเข้ามาสู่เส้นทางของธรรมะ ได้หันมาสนใจที่จะศึกษาเรียนรู้ ธรรมะ ตลอดจนได้รู้จักการทำกุศล แล้วได้อุทิศส่วนบุญไปให้ท่าน จนติดเป็นนิสัย อิอิ
ขอบพระคุณมากนะครับอาม่า
รักและคิดถึงเสมอ
2 Comments
รู้สึกซาบซื้งมากเลย น้ำตาแทบไหล เวลาอ่านบทความของคุณมันกินใจมาก ขอบคุณค่ะ
^^