ของขวัญจากความตาย
เมื่อ 5 ปีที่แล้ว ผมได้สูญเสีย อาม่าผู้เป็นที่รักไป ในครั้งนั้น ได้เห็นถึงภัยจากความสูญเสียนั้น ว่าเป็นเรื่องที่ทุกคนต้องเจอ
เป็นสิ่งที่ คนทุกชนชั้น ต้องได้พบ ได้ประสบ กับตัวเอง แต่การสูญเสียครั้งนั้น ทำให้้ผมได้เริ่ม
เรียนรู้ ธรรมะที่องค์สัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงเมตตาสั่งสอน ตลอด 45 พรรษา ในเรื่องราวของ การยกระดับจิตวิญญาณให้สูงขึ้น
ไม่ให้ไหลตามกิเลสได้เรียนรู้ความหมายของ ทุกข์ สมุทัย (ความอยาก) มรรค(ทางดับทุกข์) นิโรธ (ผลของการเจริญมรรค)
และการเจริญปัญญาตามหลักสติปัฏฐาน
ในแรกเริ่มที่น้อมมาปฏิบัติ ก็เพื่อต้องการ แบ่งบุญให้กับอาม่า ผู้เป็นที่รัก ที่สังขารของท่านได้แตกดับไปก่อน
แต่เมื่อเจริญภาวนา อย่างเนืองๆ พบเห็นว่า สังขารที่แตกดับ ไปเป็นตามหลักแห่งพระไตรลักษณ์ (เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และก็ดับไป )
เมื่อมีการเกิด ย่อมมีความดับเป็นธรรมดา บางครั้งเห็นว่า เพียงสักเพียงแต่ว่าสภาวะต่างๆ ที่เข้ามานั้น
เกิดขึ้นเพราะมีเหตุ ดับไปเพราะเหตุ มันดับ
จากวันนั้นถึงวันนี้ ทำให้ระลึกได้ว่าสิ่งเหล่านี้ ล้วนเป็นของขวัญจากการพลักพราก จากบุคคลอันเป็นที่รัก
ผลจากการภาวนา ทำให้ยั้งสติ สัมปะชัญญะ ให้เกิดขึ้น ได้เข้ามาเดินตามรอยองค์พระศาสดา ตามรอยพระธรรมคำสอน
ตามรอยพระอริยสงฆ์ สิ่งเหล่านี้ ผมยังคงระลึกถึงอยู่เสมอ เมื่อมีการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก ไปจากครอบครัว
ในวันนี้ เป็นวันที่จะเผาสังขารอาก๋ง เพื่อคืนธาตุ ขันธ์ สู่โลก แต่สิ่งที่ยังอยู่คือคุณงาม ความดี และของขวัญ ที่ท่านทิ้งไว้ให้
เป็นของขวัญอันยิ่งใหญ่ เพื่อเปิดตา เปิดใจ ให้เข้ามาสู่โลกของการเจริญสติ ภาวนา ดำรงให้ศีล สมาธิ เกิดขึ้น เพื่อใช้ในการเจริญปัญญาต่อไป
และข้าพเจ้าของแบ่งบุญ ที่เกิดขึ้นจากจิตอันเป็นกุศล ที่ได้สั่งสมมา ให้กับดวงวิญญาณของ อาก๋ง และ อาม่า ด้วยนะครับ
22 มิถุนายน 2556 วันเผาสังขารอาก๋ง
ด้วยรักและเคารพ
กอล์ฟ
