คิดถึงอาม่า

9 สิงหาคม 2561 : ครบรอบ 11 ปี อาม่าจากไปทิ้งไว้ซึ่งความดี จากเมื่อ 9 สค 2550 – 9 สค 2561 : อาม่าได้จากโลกนี้ไป ไปสู่ภพภูมิใหม่ ทิ้งความดีไว้ให้ลูกหลานได้เจริญรอยตาม ผมยังจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้เป็นอย่างดี และเป็นช่วงแรกๆ ที่เริ่มปฏิบัติธรรม เพื่อส่งผลบุญที่เกิดจากการปฏิบัติภาวนา อุทิศแด่อาม่า ทุกวันนี้ หลังสวดมนต์ ภาวนาในทุกๆวัน ก็จะระลึกถึงอาม่าและแผ่ส่วนบุญกุศลให้ท่านเสมอๆ เป็นการตอบแทนบุญคุณที่ท่านเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็กๆ…

ปกติช่วงตรุษจีน ในสมัยเด็กๆ ของผมนั้น ครอบครัวเราไหว้ บรรพบุรุษกันที่ในบ้าน ช่วยกันทำกับข้าว ทำขนม ต้มแปะก้วย ซึ่งจะมีอาม่าเป็นนำทำทุกอย่าง และก็มี อี๊หมวย ม้า ซากริ๋ม หยี่กริ๋ม ช่วยกันทำกับข้าว เมื่อไหว้กันเสร็จแล้ว ก็จะหยุดไปเที่ยวทะเล กันครับ ซึ่งไปประมาณ3-4 วันได้ โดยป๊าจะพาขับรถตู้ จาก อุบล ไป แถวๆ ชลบุรี อาจจะเป็นพัทยา บ้าง หรือ ที่ระยองบ้าง…

วันนี้ ผมได้ดูหนังที่ตัวเองซื้อไว้นานมาแล้วครับ ด้วยความที่ผมอยู่กับอาม่ามาแต่เด็กๆ ไปไหนท่านจะพาไปด้วย และได้เห็นหนังเรื่องนี้ ก็เลยไม่พลาดที่จะซื้อเก็บไว้ครับ วันนี้เลยได้มีโอกาสมาเปิดดู ดูไปแล้วก็คิดถึงอาม่ามากกว่าเดิมอีกครับ เหอๆๆๆ ยังจำตอนเด็กๆ ได้ดีเลย อาม่าจะพาไปเที่ยวตลาดด้วยทุกๆ เช้า พาไปกินโจ๊ก บ้าง โอวัลตินใส่ไข่บ้าง นั่งกินกับอาม่า สองคน แล้วก็ไปเดินซื้อของ ผมจะช่วยอาม่าถือของ อันไหนที่เราพอไหว ก็จะช่วยแกครับ พอกลับถึงบ้านก็ จะช่วยแกเก็บของ อาม่าดีกับผมมากกๆ ณ วันนี้อาม่าได้จากผมไป 5 ปีกว่าแล้ว ยังคงคิดถึงอาม่าเสมอๆ…

อยากขอบคุณที่โลกสร้างเธอขึ้นมา ให้ฉันได้พบเวลาที่สดใส หากความจริง ถึงเธอจะอยู่แสนไกล ก็ยังคอยส่งใจไปหาเธอ คิดถึงอาม่ามากๆ เลยครับ อาม่าสบายดีหรือเปล่าครับ ขอให้อาม่ามีความสุขมากๆ นะครับ อาม่าอยู่ในดินแดนที่ไม่ต้องป่วย คอยมองดูลูกหลานเติบโต กอล์ฟอยากพาอาม่าไปเที่ยวด้วย ในตอนเด็กได้แต่เดินเป็นเพื่อนอาม่า คอยถือของช่วยอาม่าตอนไปตลาดเช้ากับอาม่า วันนี้กอล์ฟมีสิ่งของหลายๆ อย่างอยากให้อาม่า อาม่าคงรับรู้ได้ด้วยใจนะครับ บุญทุกอย่างที่ผมทำดีแล้ว จะด้วยการรักษาศีล ทำสมาธิ หรือเจริญปัญญา ของให้อาม่ามีส่วนในผลบุญนี้ด้วยนะครับ รักและคิดถึงอาม่าเสมอ…. หลานชายคนนี้  

“ถึงเวลาจะต้องพลากจากลูกหลาน นานแสนนานตราบชั่วฟ้าดินสลาย” เช้าตรู่วันที่ 9 สิงหาคม 2550 เสียงหม๋าม้าโทรมาบอกว่าให้รีบกลับบ้านด่วน!! เพราะ หมอบอกว่าอาม่า อยู่ไมถึงวันนี้แน่ๆ ผมรีบโทรซื้อตั๋วเครื่องบินรอบบ่ายโมง แล้วก็เก็บข้าวของที่สำคัญๆ กับบรรยากาศรอบตัวที่ ความหนาวเริ่มจับที่ตัวแล้วก็สั่นๆ  ซึ่งไม่เคยรู้สึกมาก่อน ในใจก็อธิษฐานให้อาม่า รอผมก่อน แต่ด้วยเวลาที่กำหนดไว้ แม่โทรมาอีกครั้ง ว่าอาม่าสิ้นแล้ว….. ตอนนั้นสติผม กระเจิงหนีไปไกล แสนไกล คนที่ผมนับถือเหมือนเป็นแม่ คนที่สอง ได้จากไปแล้ว แม่บอกว่าให้ตั้งสติไว้แล้วก็รีบเก็บของเตรียมตัว กลับซะ เราก็นั่งทำใจอยู่นาน.. แล้วก็ออกไปทำบุญที่วัดให้อาม่าก่อนกลับ…

My family . วันนี้ วันที่ 9 เมษายน ครับ นอนดึก ตื่นเช้ามาใส่บาตร ครับผม แล้วก็ไปนอนต่อเลยตื่นมาซะสาย เลย อิอิ แม่ โทรมาอวยพรวันคล้าย วันเกิด แต่เช้าเลย วันนี้ ขอบพระคุณมากๆ น่ะครับผม ผมก็จะเป็นลูกที่ดีของม๊า กับ ป๊า เช่นกันครับผม ^^ เมื่อคืน ฝันเจออาม่าด้วยครับ ไม่รู้ว่าท่านจะมาอวยพร หรือเปล่า…

คิดถึงทุกคน น๊าๆๆๆ วู๊ๆๆๆๆๆ ช่างเป็นอาทิตย์แห่งการงานเข้า จริงๆ ตั้งแต่ย้าย isp ใหม่ จัดการปัญหาลูกค้า server ลูกค้ามีปัญหา เข้ามาตั้งแต่วันเสาร์ที่แล้ว มาถึงวันศุกร์ ก็ค่อยๆดีขึ้นครับ ก็อย่างที่ธรรมะ บอกไว้ ทุกข์ก็ชั่วคราว สุขก็ชั่วคราว จริงๆ วันอาทิตย์ที่ผ่านมา พาพวกน้องสาว ไปเลี้ยงกันมาครับ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน เพราะกลับบ้านที่อุบล ไม่ค่อยจะตรงกันซะที ก็เลยนัดเจอกันที่ กทม เลยดีกว่า ไปกินข้าว แล้วก็พาไปทำบุญให้อาม่า…

รูปจาก :: แก่งสะพือ อุบลฯ ช่วงนี้ ไม่รู้เป็นไรเหมือนกันครับ แปลกๆ งงๆ เซ็งๆ เบื่อๆ ทั้งที่ก็ภาวนา มาตลอด แต่บางครั้ง ก็เผลอไปทั้งวัน รู้สึกตัวอีกทีก็เย็นแล้ว เหอๆ อาจจะเป็นเพราะมีเวลาอยู่กับ ตัวเองน้อยไปแระมั้ง หรืออาจจะห่างวัดไปด้วย มีปัญหาอะไรหลายๆ อย่างให้ต้องเจอ ต้องแก้ตลอด บางครั้งก็แก้ไม่ตก ก็ปล่อยให้มันกอง ไว้ตรงนั้นซะก่อน เพราะทุกอย่างมันเป็นอนิจจัง เกิดขึ้นมา ตั้งอยู่สักพัก แล้วก็ดับไปเอง นี่ก็ผ่านมา…