สองปีผ่านไป รักและ คิดถึงอาม่า

บวชให้อาม่า

แต่ก่อนพาอาม่าไปเที่ยว

เมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 2552 ที่ผ่านมา ก็ครบรอบสองปีแล้วครับที่ อาม่าได้จากพวกเราไป ไวจริงๆเลย แฮะๆๆ
มาถึงวันนี้ พวกเราทุกคนในบ้าน ยามใดที่ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตา กินข้าวด้วยกัน ก็ไม่ลืมที่จะคุยกันเรื่องของอาม่า 5555

เรื่องราวของอาม่า มีให้เล่าได้มากมาย เพราะท่าน จะเปรียบไปก็เสมือนร่มโพธิ์ใหญ่ในบ้าน ท่านจะคอยดูแลทุกคน และเป็นห่วงลูกหลานทุกคนเสมอๆ ช่วงไหนที่ลูกๆ หลานๆ กลับมาเยี่ยมบ้าน ท่านจะออกไปตลาดซื้อของกิน อร่อยๆ กลับมาทุกเช้าๆ ถึงแม้หลายคนจะบอกให้แกพักผ่อนก็ตาม แต่ด้วยความดีใจที่เห็นลูกหลานกลับมาเยี่ยมแก ก็อยากให้กินของอร่อยๆ กัน พร้อมหน้าพร้อมตา อิอิ (ลูกหลานต้องกลับไปด้วย น้ำหนักที่เพิ่มขึ้น ทุกครั้ง 555)

และในโอกาสที่ครบรอบสองปี ที่ท่านจากไป พวกเราจึงนัดแนะกันไว้ ว่า จะตั้งใจทำบุญ อุทิศส่วนกุศลให้ท่าน แล้วก็ทำบุญครอบครัวด้วย จิตใจของพวกเราเข้มแข็งขึ้นเยอะ เป็นเพราะเข้าใจว่า ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมา ล้วนมีการแตกดับสูญไป คงเหลือแต่คุณงามความดี ให้ลูกหลานได้จดจำ แต่ถ้าใครเห็นว่าสิ่งเหล่านี้ล้วน น่าเบื่อ และไม่อยากเจอมันอีก ก็จะพยายามเจริญสติ ปฏิบัติธรรม จนสมควรแก่ธรรม แล้วถ้าเข้าถึงธรรมชั้นสูง นั่นคือ นิพพาน ละอัตตา ตัวตน ละอวิชชา(ความไม่รู้)ได้ ก็จะไม่ต้องมาเวียนเกิด เวียนตายอีก

ซึ่งการจะปฏิบัติไปถึงจุดนั้น ก็ต้องเริ่มจากการ เจริญสติปัฏฐาน ที่ถูกต้องก่อนน่ะครับ อิอิ

สำหรับรูปภาพ ผมเพิ่งเอาลงนิดหน่อยน่ะครับ ยังไงก็ลองดูแล้วกันน่ะครับ : )

สองปีที่ผ่านไป พวกเราก็ยังคงรักและคิดถึงอาม่า เหมือนเดิมครับ

ถ่ายกับแม่ อิอิ

ถ่ายกับอาม่า

Comments

comments