Diary Life

สมัยเมื่อช่วงอายุ 20-29 ปี มีอะไรให้น่าจดจำบ้าง ตอนที่1

posted by packetlovegolf February 16, 2017 0 comments

สมัยเมื่อช่วงอายุ 20-29 ปี มีอะไรให้น่าจดจำบ้าง ตอนที่1


สำหรับช่วงอายุเมื่อ 20 ปีตอนนั้นผมเรียนอยู่ อยู่ปีที่ 3 ที่ คณะวิศวะลาดกระบัง สาขาเทคโนโลยีสารสนเทศ
ตอนนั้นมีโอกาสได้ทำโปรเจคเกี่ยวกับ OS : Linux
คือ สร้าง Linux from scratch(LFS) ให้สามารถทำงานได้ และทำการติดตั้งเป็นเว็บเซิฟเวอร์ + ดาต้าเบสเซิฟเวอร์
ตอนนั้นเพิ่งจะเคยได้ลองจับ Linux จริงๆ จังๆ ก็ต้องหา text มาเปิดอ่าน ว่า Linux มันคืออะไร แล้วนำไปทำอะไรได้
ได้เริ่มจัก community หรือกลุ่มคนที่ทำงานเกี่ยวกับ Linux ในไทย และที่เมืองนอก ชีวิตช่วงนั้น อยู่แต่ในห้องโปรเจค ที่คณะ

บางวันไม่ได้กลับห้อง กิน และนอน ที่คณะเลย เพราะมีพวกเพื่อนๆ พี่ๆ ที่เขาก็นอนอยู่กันเป็นประจำ จากวันเป็นเดือน จน จากเดือนเป็นปี
ก็ได้เรียนรู้เกี่ยวกับ OS : Linux มากขึ้นเรื่อยๆ เรียนรู้การ configure , make , make install พวก package ที่จะนำมาติดตั้ง เรียนรู้เกี่ยวกับ
Library ต่างๆ พวก binary ไฟล์ รวมทั้งคำสั่งที่ใช้งานลง package เรียนรู้พวก Programing + shell script ต่างๆ

และได้เรียนรู้การทำงานของเว็บเซิฟเวอร์ รวมทั้งดาต้าเบสจริงๆ จังๆ และทำให้รู้ว่าระบบที่ดี ไม่ใช่แค่ลง install package เสร็จเท่านั้น
จะต้องรู้วิธีการดูแล maintain , ปรับจูนให้ระบบสามารถรองรับ connection ที่มากขึ้นเรื่อยๆ ได้ รวมถึงป้องกันการโจมตีที่มีเข้ามาบ่อยๆ
เป็นช่วงเวลาที่ดีมาก และ เป็นประสบการณ์ในการดูแลระบบที่ดีมากสำหรับผม แต่ประสบการณ์เหล่านี้ก็แลกมากับการห่างครอบครัว

ช่วงสมัยเรียนที่ลาดกระบัง ผมกลับมาที่บ้านอุบลฯ น้อยมากๆ อาจจะด้วยว่า ตั้งแต่เล็กๆ ก็เรียนที่อุบล จนกระทั่งมาตอนมหาลัยที่ได้เข้ามาเรียนใน กรุงเทพฯ อาจจะยังสนุกกับชีวิตที่ไกลบ้านอยู่ละมั้ง และก็ติดเพื่อนๆ ที่ลาดกระบัง กินเหล้า กินเบียร์ เฮฮา ยังจำได้ว่าช่วงหยุดปีใหม่ ไม่ได้กลับอุบลเลย จะอยู่หอ ไม่ก็สิงอยู่ที่คณะ แต่ก็ได้อาศัยโทรศัพท์ไปหาอาม่า และก็แม่บ้าง อาทิตย์ละสอง-สามครั้ง เพราะตอนเด็กๆ จะอยู่กับอาม่าตลอด จำได้ว่าช่วงเด็กๆ จะไปตลาดกับอาม่าบ่อยๆ ไปช่วยแกถือของ เพราะต้องไปซื้อของ มาทำข้าวต้มขาย ในช่วงเย็นๆ
เวลาถ้าอยู่ไกลๆ ก็จะคิดถึงอาม่าอยู่เสมอๆ  : )


จนช่วงที่เรียนจบจากลาดกระบัง ก็กลับไปบวชเป็นสมมติสงฆ์ และก็บวชให้อาม่า ยังจำได้ว่าปีนั้นเป็นปี พ.ศ. 2550 ผมบวชช่วงเดือน มีนาคม 2550
ตอนนั้นบวชให้อาม่า และ พ่อกับแม่ 15 วัน เป็นการบวชเป็นสมมติสงฆ์ครั้งแรกในชีวิต หลังจากนั้นไม่นานช่วง กรกฏาคม 2550 อาม่าก็เริ่มป่วย
จนมาเสียช่วงวันที่ 9 สิงหาคม 2550 ผมยังจำภาพเหล่านั้นได้ดี และยังคงเป็นสิ่งที่เตือนสติ เตือนใจ ให้เริ่มทำความดี
และอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้อาม่า และช่วงสิงหาคม 2550 นั่นเอง ก็ได้เริ่มทำเว็บ http://www.kammatan.com โดยที่ตั้งใจรวบรวมความรู้เกี่ยวกับทางนั่งสมาธิ รวมทั้งปฏิปทาของครูบาอาจารย์ รวมถึงหลักธรรมคำสอนที่ถ่ายทอดมาจากพระพุทธเจ้า มาสู่พระสงฆ์ ในยุคปัจจุบัน รวมทั้งได้แจกซีดีหลักการปฏิบัติภาวนาตามสติปัฏฐาน 4 ซึ่งองค์หลวงพ่อปราโมทย์ ปราโมชโช ได้เทศน์ไว้ให้ญาติโยม ที่เข้ามาขอในเว็บไซต์

ช่วงนั้นเริ่มเข้าวัด+ปฏิบัติธรรมมากขึ้น จนตัดสินใจ เลิกดื่มเหล้า + เบียร์ ตอนอายุ 25 ปี (แต่เรื่องกับแกล้ม ไม่เคยยอมแพ้เพื่อนๆ นะ กินได้เหมือนเดิม ฮ่าๆ ) พวกเพื่อนๆ แรกๆก็มองว่าแปลกๆ จนหลังๆเริ่มไม่กินนานๆ เขาก็ไม่ได้อะไรกับเรามาก ก็เริ่มชิน ชนแก้วทีก็เป็นโค้ก หรือ น้ำเปล่าก็ได้ ฮ่าๆๆ
ซึ่งผมเองก็ตั้งใจที่จะรักษาศีลในข้อ 5 นี้ให้ดีที่สุด ส่วนหนึ่งก็เพื่อแบ่งบุญให้กับอาม่า ท่านได้ : )

Comments

comments

You may also like

Leave a Comment